We zijn allemaal groot geworden in deze maatschappij. Mensen om ons heen hebben daar invloed op gehad. Mensen die veel bij je waren en die dichtbij woonden. De manier waarop je ouders/opvoeders jou hebben opgevoed, bepaald voor een groot deel hoe jij in het leven staat, wat je denkt, geloofd en hoe je omgaat met tegenslagen. Nu je zelf ouder geworden bent, ben je zelf van grote invloed op je kind. Hoe je – in allerlei omstandigheden - omgaat met je kind in de eerste levensjaren, vormt de basis voor het verdere leven van je kind.

Kinderen hebben een gevoel van veiligheid en vertrouwen nodig. Die zoeken ze vooral bij degenen die het meest voor hen zorgen. Maar ook bij alle andere mensen om hen heen. 1 op de 3 kinderen ervaart minder veiligheid dan het nodig heeft. Dat zorgt voor problemen. Het kan bijvoorbeeld zijn dat kinderen de aandacht van hun ouders gaan claimen, omdat ze bang zijn om verlaten te worden. Of ze houden juist afstand van andere mensen, ze laten hen niet toe in hun hart en gevoel, omdat ze bang zijn voor afwijzing.

In 75% van de gevallen voedt een ouder zijn/haar kind zo op, zoals hij/zij zelf is opgevoed. Dit is vaker het geval wanneer ouders voldoende veiligheid ervaren hebben in hun jonge jaren. Wanneer ouders zelf onveiligheid/spanning ervaren hebben, helpt het om na te denken over hoe zij zichzelf voelen en hoe zij hun kind(eren) opvoeden. Ouders die hier bewust over nadenken, zijn beter in staat om hun kind(eren) veilig te laten opgroeien. Daarom kan het heel nuttig zijn om elkaar als ouders te ontmoeten en over de opvoeding te praten.

Elk kind is uniek. Elk kind heeft zijn/haar eigen karakter. Een van je belangrijkste taken als ouder is je kind goed te leren kennen. Wat is belangrijk voor mijn kind? Voeding of een bepaalde kleur, geluiden, constructiespeelgoed? Elk kind heeft zijn of haar eigen voorkeuren. Sommige kinderen hebben heel veel fantasie en zijn creatief.

Andere kinderen hebben meer behoefte aan structuur en rust. Het ene kind wil het liefst met je bewegen en zingen en het andere kind kruipt bij je op de bank om een boekje te lezen. Geef elk kind wat het nodig heeft. Binnen een gezin kan dat per kind heel verschillend zijn. In ieder geval heeft elk kind het nodig dat je op hem/haar reageert en je nabijheid biedt.

Wat alle kinderen nodig hebben is contact: het ervaren van veiligheid, warmte, geborgenheid bij hun verzorger(s). En daarnaast ook spel: het ontdekken van de wereld om hen heen. Deze twee belangrijke delen van hun leven (contact en spelen) zijn als het goed is in evenwicht met elkaar en wisselen elkaar door de dag heen steeds af. Lekker bouwen aan een hoge toren (spelen) en dan aan papa laten zien hoe knap die gemaakt is (contact)!

Het contact tussen ouder en kind is het sterkst wanneer het kind om contact met de ouder vraagt. Bijvoorbeeld als het troost uitlokt omdat het bang of verdrietig is. Kinderen hebben je dan als ouder nodig en reageren op die signalen zijn heel belangrijk voor je kind. Je kind ervaart veiligheid van je als het gerustgesteld wordt door je. Het ene kind wordt rustig van een liedje neuriën, het andere kind van tranen afdrogen en elkaar even in de ogen kijken. Zoek bij elk kind naar waar dat kind rustig van wordt.

Samen spelen is belangrijk voor kinderen. Een paar keer per dag 5-10 minuutjes samen spelen helpt een kind beter de dag door te komen. Het biedt tegenwicht voor moeilijke momenten.

Ook een positieve sfeer is voor elk kind belangrijk. Door een positieve sfeer, laten kinderen minder negatief gedrag zien. Het kan bijvoorbeeld helpen jezelf aan te leren om altijd te benoemen wat je wel wilt dat je kind gaat doen, in plaats van benoemen wat het niet mag: “niet aan de gordijnen zitten, kom we gaan samen je puzzel maken”. Zo voorkom je dat je kind blijft hangen in de gedachte van wat niet mag, maar richt je de aandacht op het positieve.

Er zijn heel veel oorzaken voor het ervaren van onveiligheid bij kinderen. Het kan zijn dat er heftige omstandigheden zijn in het gezin waarin het kind opgroeit. Zoals een ernstige ziekte, tijdelijke afwezigheid (bijv. Ziekenhuisopname), overlijden of spanningen in de relatie tussen verzorgers. Het kan ook zijn dat het kind of de ouder zelf een beperking heeft, waardoor het contact tussen ouder en kind bemoeilijkt wordt. Of de ouder heeft een verkeerd voorbeeld gekregen van wat belangrijk is bij het opvoeden van een kind.

Hoe jullie thuissituatie ook is, praten met andere ouders is altijd inspirerend. Want zoals ieder kind uniek is, zo voedt elke ouder zijn/haar kind op een unieke wijze op. En het mooie van opvoeden is dat er weinig echt goed of fout is. Er zijn heel veel verschillende, maar goede manieren van opvoeden. Laat je maar eens inspireren door andere ouders!